هنگام تنظیم پورت ها در روتر یا هنگام پیکربندی نرم افزار فایروال سرور خود ، شما احتمالاً دو نوع پورت TCP و UDP را مشاهده کرده اید.
این دو پروتکل برای انواع مختلف داده استفاده می شود.
TCP / IP مجموعه ای از پروتکل ها است که توسط سیستم ها برای برقراری ارتباط از طریق اینترنت و اکثر شبکه های محلی استفاده می شود. نام این پروتکل از دو پروتکل اصلی آن است – پروتکل کنترل انتقال (TCP) و پروتکل اینترنت (IP). تشکیل شده است و راهی را برای تحویل (و دریافت) بسته های اطلاعاتی مرتب شده و بررسی شده از طریق شبکه به برنامه ها ارائه می دهد.
پروتکل اطلاعات کاربر (UDP) توسط برنامه ها استفاده می شود تا با از بین بردن بررسی خطا ، جریان سریع تری از اطلاعات را ارائه دهد. هنگام پیکربندی برخی از سخت افزارها یا نرم افزارهای شبکه ، ممکن است لازم باشد تفاوت این دو پروتکل را بدانید.
وجه اشتراک :
TCP و UDP هر دو پروتکلی هستند که برای ارسال بیت داده ها – معروف به بسته ها – از طریق اینترنت استفاده می شوند. هر دو پروتکل برروی پروتکل IP ساخته می شوند. به عبارت دیگر ، چه بسته ای را از طریق TCP یا UDP ارسال می کنید ، آن بسته به آدرس IP ارسال می شود.
TCP و UDP تنها پروتکل هایی نیستند که در برروی IP کار می کنند. با این حال ، آنها بیشترین استفاده را دارند.
TCP چگونه کار می کند:
TCP متداول ترین پروتکل در اینترنت است.
هنگامی که شما در مرورگر خود یک صفحه وب را درخواست می کنید ، رایانه شما بسته های TCP را به آدرس وب سرور می فرستد و از آن می خواهد صفحه وب را به شما بازگرداند. وب سرور با ارسال جریانی از بسته های TCP ، که مرورگر وب آنها را بهم می چسباند و صفحه وب را تشکیل می دهد ، پاسخ می دهد. وقتی روی لینکی کلیک می کنید ، وارد سیستم می شوید ، نظر ارسال می کنید یا کار دیگری انجام می دهید ، مرورگر وب شما بسته های TCP را به سرور می فرستد و سرور بسته های TCP را برای شما ارسال می کند.
بسته های ارسالی با TCP ردیابی می شوند بنابراین هیچ داده ای در حمل و نقل از بین نمی رود یا خراب نمی شود. به همین دلیل است که بارگیری پرونده ها حتی در صورت قطع شبکه خراب نمی شود. البته ، اگر گیرنده کاملاً آفلاین باشد ، رایانه شما منصرف می شود و پیغام خطایی را مشاهده می کنید که می گوید نمی تواند با میزبان از راه دور ارتباط برقرار کند.
TCP از دو طریق درجه اطمینان خود را بالامی برد. ابتدا بسته ها را با شماره گذاری آنها سفارش می دهد. ثانیاً ، با فرستادن پاسخ گیرنده به فرستنده برای دریافت پیام ، خطا را بررسی می کند. اگر فرستنده پاسخ درستی دریافت نکند ، می تواند بسته ها را دوباره ارسال کند تا مطمئن شود گیرنده آنها را به درستی دریافت کرده است.
UDP چگونه کار می کند:
پروتکل UDP مشابه TCP کار می کند ، اما همه موارد بررسی خطا را انجام نمی دهد. تمام ارتباطات رفت و برگشت تأخیر ایجاد می کند و سرعت را کند می کند.
هنگامی که برنامه ای از UDP استفاده می کند ، بسته ها فقط برای گیرنده ارسال می شوند. فرستنده صبر نمی کند تا مطمئن شود که گیرنده بسته را دریافت کرده است – فقط ارسال بسته های بعدی را ادامه می دهد. اگر گیرنده چند بسته UDP را از اینجا و آنجا از دست دهد ، آنها فقط گم شده اند – فرستنده آنها را دوباره ارسال نمی کند. از دست دادن همه این بسته ها هزینه های برای سرعت بالای این نوع ارتباط است.
وقتی سرعت مطلوب مد نظر است و تصحیح خطا لازم نیست از UDP استفاده می شود. به عنوان مثال ، UDP اغلب برای پخش مستقیم و بازی های آنلاین استفاده می شود.
به عنوان مثال ، بگذارید بگوییم شما در حال تماشای یک جریان ویدئویی مستقیم هستید که اغلب به جای TCP با استفاده از UDP پخش می شود. سرور فقط یک جریان ثابت از بسته های UDP را به رایانه های تماشا کننده می فرستد. اگر اتصال خود را برای چند ثانیه قطع کنید ، ممکن است ویدیو لحظه ای پخش نشود یا پرش داشته باشد و سپس با بیت فعلی پخش بروید. در این نوع ارتباط از دست دادن بعضی از بسته ها قابل قبول است. و ان چیزی که اهمیت دارد بسته فعلی است نه بسته از دست رفت گذشته .
کدام پروتکل بهتر است :
اینکه آیا یک برنامه از TCP یا UDP استفاده می کند به عهده توسعه دهنده آن است و انتخاب به آنچه برنامه نیاز دارد بستگی دارد. اکثر برنامه ها به تصحیح خطا و استحکام TCP نیاز دارند ، اما برخی از برنامه ها به سرعت و کاهش سربار UDP نیاز دارند.
تا زمانی که مدیر شبکه یا توسعه دهنده نرم افزار نباشید ، این نباید تأثیر زیادی روی شما بگذارد. اگر در حال پیکربندی نرم افزار روتر یا فایروال هستید و مطمئن نیستید که برنامه ای از TCP یا UDP استفاده می کند ، می توانید به طور کلی گزینه “هر دو” را انتخاب کنید تا روتر یا فایروال شما خود انتخاب کننده پروتکل مورد استفاده باشد .
