اگر در زمینه ی وب سایت و شبکه کار کرده باشید کلمه ی پینگ را زیاد شنیده اید و تجربه ی کار با آن را دارید ، بیشتر مدیران شبکه با این دستور کاملا آشنا هستند. پینگ یکی از رایج ترین دستور هایی است که برای تشخیص ارتباط بین کامپیوتر های شبکه استفاده می شود ، زمانی که بین 2 کامپیوتر مشکل برقراری اتصال وجود داشته باشد با استفاده از این دستور میتوان خطاهایی را در این زمینه یافت.
پینگ مخفف packet internet group میباشد.برای استفاده از دستور پینگ وارد محیط command promt شوید و در صفحه ی مشکی رنگی که برای شما باز می شود می توانید از دستور پینگ استفاده کنید. این دستور با ارسال Request به مقصد ، منتظر reply میماند و زمانی که پاسخ دریافت می شود یعنی ارتباط وجود دارد.
زمانی که دستور پینگ صادر می شود یک پکت به سروری که دامین شما بر روی آن قرار دارد ارسال می شود و سپس این پکت بر میگردد کاری که پینگ انجام میدهد محاسبه ی زمان رفت و برگشت و تاخیر آن است . در اصل این دستور بررسی می کند که آیا دو سرور مبداء و مقصد قادر به مشاهده یکدیگر هستند یا خیر و اگر قادر به مشاهده یکدیگر هستند به چه سرعتی می توانند اطلاعات را بین یکدیگر منتقل نمایند ، و مدت زمان ارسال و دریافت پکت ارسالی نمایش داده میشود.
این فرآیند به صورت پیش فرض 4 بار تکرار می شود و نتیجه از طریق reply در کامند پرامت کامپیوتر مقصد نمایش داده میشود، و نتیجه و میانگین آن در پایان نمایش داده می شود.
به عنوان مثال ما از دامین pouyasazan.org بر روی سیستمی در ایران و از طریق سیستمی دیگر در امریکا پینگ گرفته ایم.
سرور پویاسازان بر روی سرور های آمریکا قرار دارد ، تصویر اول نیز در سیستم امریکا پینگ گرفته شده است همانطور که مشاهده میکنید تایم آن 1ms است .
این تصویر از طریق سیستم ایران پینگ گرفته شده است ،همانطور که در این تصویر مشاهده میکنید عدد نمایش داده شده در time متغییر است و زمان ارسال و دریافت پکت ها بیشتر است زیرا روتر های زیادی باید طی شود تا به مقصد برسد.
بنابر این time نشان دهنده ی مدت زمان ارسال و دریافت پکت ارسالی است. کم و زیاد شدن مقدار آن هم می تواند بدلیل ترافیک شبکه و یا ضعف در اینترنت و Isp (خدمات دهنده ی اینترنت)و یا حتی فاصله و تعداد روترها باشد.
و ttl زمانی است که پکت می تواند باقی بماند.
اگر از نام دامنه ای یا از ادرس ای پی پینگ بگیرید، آدرس Ip آن در بخش Reply نمایش داده می شود.
به زبان ساده عملکرد پینگ به این صورت است که پیامی از سیستم شما به مقصد مورد نظر ارسال می شود، در صورت ارسال موفق، سیستم مقصد هم همان پیام را پاسخ می دهد در واقع reply from را باز میگرداند.
و در صورتی که مشکلی در ارتباط وجود داشته باشد Request Timed Out دریافت میکنید.
چند احتمال میتواند وجود داشته باشد که شما با این پیغام مواجه می شوید من جمله :
– کامپیوتر مقصد به شبکه وصل نیست و یا خاموش می باشد.
– ترافیک بسیار بالا در شبکه
– سویچ و یا روتر مابین دو دستگاه صحیح کار نمیکند.
– ادرس ای پی یا نام دامین صحیح نوشته نشده است.
– شبکه مبداء و یا مقصد مشکل داشته باشد.
– هاست مقصد دارای فایروال است و ای پی شما را برای ورود به سرور رد میکند.
زمانی که سایت شما باز نمیشود احتمالا این جمله را از شرکت هاستینگ خود شنیده اید که آیا دامین شما پینگ دارد؟
زمانی که هاست و دامین و اتصال آنها و اینترنت شما مشکلی نداشته باشد زمان که از نام دامین پینگ میگیرد بدون مورد بایدreply from را دریافت کنید در غیر این صورت باید موارد مربوط به فعال بودن هاست و دامین ، صحیح بودن دی ان اس ها ، اینترنت و … بررسی شود.
و هم چنین از این دستور برای اطمینان از تنظیم شدن دی ان اس بر روی دامین نیز میتوان استفاده کرد.
زمانی که هاست و دامین خریداری می کنید برای اتصال انها باید دی ان اس تنظیم کنید حال برای اینکه مطمئن شوید دی ان اس ها بر روی دامین تنظیم شده است و هاست و دامین به هم متصل شده اند میتوانید از نام دامین پینگ بگیرید.
دستور پینگ زیر مجموعه های زیادی دارد ، با وارد کردن عبارت ?/ping میتوانید تمام زیر مجموعه های آن را مشاهده کنید.
به شرح برخی از آنها میپردازیم:
t-
در هنگام Ping کردن ، پیش فرض چهار پکت به مقصد فرستاده می شود. در صورتی که بخواهید عمل Ping کردن یک مقصد برای همیشه ادامه داشته باشد می توانید از دستور Ping با سوئیچ t- استفاده کنید. با این فرمان عمل Ping کردن متوقف نخواهد شد و باید به صورت دستی متوقف کنید.
با زدن کلید های ctrl+c میتوانید از این حالت خارج شوید.
a-
با زدن این سوئیچ ای پی تبدیل به hostname میشود.
n-
در برخی از موارد برای اطمینان از وضعیت ارتباط باید تعداد پکت های ارسالی را افزایش دهیم که در حالت پیش فرض 4 درخواست میباشد . در این حالت با استفاده از این دستور میوانیم تعداد پینگ ها را به دلخواه مشخص کنیم .
دستور ان به این صورت میباشد : ping ipaddress –n 8
در این حالت 8 پکت ارسال و دریافت میشود.
l-
تغییر سایز پکت های ارسالی
حجم هر بسته که برای پینگ ارسال میشود به صورت پیش فرض 32 بایت است . با این دستور میتوانید حجم دلخواه خود را برای بسته های اینترنتی مشخص کنید.
افزایش حجم بافر باعث انجام تستی مطمئن تر شده ولی کارایی دستور را پایین می اورد.
تعیین حجم بافر مربوط به فیلد داده موجود در یک سیستم که حالت پیش فرض ان 32 بایت است.
دستور پینگ در زمینه هاستینگ و برنامه نویسی بسیار کاربرد دارد و ارتباط بین سرورها، شناسایی آدرس IP سرورها و … را بررسی می نماید.